چه راهکاری پیشنهاد میکنید که بتوانم دو قلوها را با هم مهربان کنم؟
ناشناس ( تحصیلات : فوق لیسانس ، 34 ساله )
با سلام. من یک دو قلوی یکسال و هفت ماه پسر دارم،میخواستم ببینم چه راهکاری پیشنهاد میکنین که بتوانم آنها را با هم خیلی مهربان کنم؟چون خیلی دعواشون میشه و بیشتر یکیشون دیگری را میزنه و اون یکی هم دایما صداش بلنده و گریه میکنه،باهاشون بازی میکنم،اما الان خیلی شیطونی میکنن. روحیاتشون با هم متفاوت هست،اونی که عصبانی میشه و میزنه یکم حالت متهورانه داره و اون یکی که خیلی گریه میکنه محافظه کاره.ممنونم از وقتی که برام صرف میکنین،خدا اجرتون بده.
مشاور (خانم ضیایی)
با سلام و احترام خدمت شما مادر گرامی. بیان کردین "دوقلوی یکسال و هفت ماهه دارید که روحیاتشون با هم متفاوته و خیلی با هم دعوا می کنند": دعوا، خشونت، گریه، جیغ و داد، شیطنت و... در زمان نوپایی رفتاری ناخواسته و طبیعی است و بخشی از فاز رشدی آنها محسوب می شود. چون مغز آن ها هنوز به اندازه ی کافی رشد نکرده است و همچنین مهارت های زبانی و کلامی به خوبی شکل نگرفته است، برای ابراز احساساتشان با وسایل دیگری این کار را انجام می دهند. شما بزرگوار می توانید با دانستن شیوه های فرزندپروری، دعوای دوقلوها را به حداقل برسانید. برای طرز برخورد صحیح با دوقلوها، نکاتی را خدمتتان عرض می کنم:
- یکی از مشکلاتی که در تربیت دوقلوها اغلب به وجود می آید این هست که چون این ها دو نفر هستند، ناخودآگاه توجه کمتری از سوی پدر و مادر به هر کدامشان معطوف می شود. دوقلوها وقتی مشاهده می کنند یکی از قل ها بمدت طولانی در کنار پدر و مادر می ماند، احساس حسادت می کنند. بنابراین، برای هر یک از فرزندان تان به صورت جداگانه وقت با کیفیتی بگذارید. کودکان در تمام مراحل و سنین دوست دارند تا توجه انحصاری والدین شان را داشته باشند. بنابراین هر روز یا در هر فرصتی، باید فقط با یکی از بچه ها، حداقل به مدت نیم ساعت، زمانی را به تنهایی بگذارنید و بازی مورد علاقه اش را کنید. و در این زمان اصلا کودک را سرزنش، توبیخ و تنبیه نکنید. در واقع این زمان اختصاصی برای هر کدام؛ نیاز به محبت آن ها را به صورت فردی ارضا می کند و در بهبود ارتباط آن ها با شما و حتی با یکدیگر تاثیر به سزایی دارد.
- کودکان در این سنین حالت تعادل ندارند، تحریک پذیر بوده و به سرعت عصبانی می‌شوند. به‌عنوان پدر یا مادر، باید از اسباب‌بازی‌ها یا موقعیت ها و شرایطی که آنها را برای دعوا با یکدیگر تحریک می‌کند آگاه شوید تا بتوانید محرک ها را پیش بینی کنید و از وقوع دعوا و نزاع بین دوقلوها پیشگیری کنید. مثلا بچه ها در زمانی که خسته، گرسنه، هستند یا خوابشون میاد و خودشون را خیس کرده باشند بیشتر بهانه گیر می شوند و احتمال میره باهم درگیر شوند. پس زمانی که وقوع این دعوا را نزدیک دانستید سعی کنید تا در اطراف آنها باشید.
- در دعواهای دوقلوها فورا مداخله نکنید مگر اینکه درگیری فیزیکی ایجاد شود و احتمال آسیب رساندن به همدیگر برود. تا دو سالگی فقط به کودک در موقع زدن، گاز گرفتن کافیست" نه بگویید. زدن بد هست و ناز کردن خوبه" خودتان را ناراحت نشان بدهید و کودک را یک تا سه دقیقه در همان حالت نگاه دارید تا آرام شود.
- زمانی که دوقلوها با آرامش با هم بازی می کنند، باید والدین از رفتارهای شایسته، مناسب و صادقانه کودک حمایت و قدردانی کنید. اگر آن ها این‌گونه رفتارها را به موقع مورد تحسین خود قرار دهند، موجب تقویت و تکرار آنها در فرزندشان می‌شوند.
- بچه‌ها با دیدن توجه بزرگتر‌ها شرطی می‌شوند و رفتارشان را تکرار می‌کنند. پس اگر کودکی کار اشتباهی می‌کند، نباید زیاد به آن توجه کرد، بلکه با کم‌توجهی باید به او ثابت کرد که این راه مناسبی نیست. مثلا اگر یه قل با جیغ و داد می خواهد به خواسته اش برسد به آن قلی که آرامتر هست توجه کنید تا کودک یاد بگیرد این روش درستی برای رسیدن به خواسته هایش نیست. و در نهایت، هر چند دوقلوها ممکن است یکسان به نظر برسند و عمل کنند اما افرادی مختلف با رفتارها، نیازها، توانایی ها و ضعف های متفاوت هستند. بنابراین والدین باید به این امر واقف باشند که با هر کودک بر اساس ویژگی های منحصر به فردش رفتار کنند.
به امید روزهای شاد در کنار خانواده
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}